Takom 2162 M48A3 Mod B 1/35

Takom 2162 M48A3 Mod B 1/35

Plastikowy model do sklejania. Zestaw modelarski nie zawiera kleju ani farb.

W połowie lat 50. wywiad amerykański zdobył dane na temat nowego radzieckiego czołgu T-54, który pod każdym względem górował nad Pattonami. Nie tylko był silniej uzbrojony, ale miał także lepsze opancerzenie. W związku z wprowadzeniem tego pojazdu do uzbrojenia wojsk ZSRR, armia USA zdecydowała się uruchomić program gruntownej modyfikacji głównego czołgu swoich sił zbrojnych. W jego wyniku skonstruowano czołg podobny do M48 Patton, uzbrojony jednak w armatę 105 mm, posiadający zmienioną wieżyczkę dowódcy, a także nowy silnik diesla AVDS-1790-2. Po wprowadzeniu do produkcji oznaczono go symbolem M60, zakończono także produkcję wozu M48. Nie zaprzestano jednak dalszych modyfikacji tego pojazdu. Silnik zainstalowany w M60 okazał się tak dobry, że zdecydowano o zamontowaniu go w czołgach M48A1. Zaletą takiego rozwiązania było zdecydowane zmniejszenie skłonności do zapłonu silnika napędzanego olejem napędowym, zmniejszenie zużycia paliwa oraz standaryzacja jednostek napędowych w używanych wozach. Pierwsze sześć egzemplarzy rozpoczęło próby w marcu 1960 roku. Miesiąc później nowej wersji pojazdu nadano oficjalne oznaczenie M48A1E1. Miała ona kadłub podobny do wersji M48A2, natomiast w wieży zamontowano armatę 105 mm M68, z którą sprzężono współosiowo karabin maszynowy 7,62 mm.
Zainstalowano także system celowniczy z M60, składający się ze stereoskopowego dalmierza, zmodyfikowanego komputera balistycznego i zmienionych przyrządów optycznych. Bez większych zmian pozostawiono natomiast układ jezdny. W wyniku prób okazało się, że tak zmieniony M48 nie tylko niemal dorównywał wozom M60, ale był także najlepszą z dotychczasowych wersji pojazdu M48. Armia podjęła więc decyzję o zmodernizowaniu około 600 sztuk M48A1, jedynie ze względów oszczędnościowych zdecydowano pozostawić starą armatę 90 mm (w magazynach posiadano bardzo duży zapas amunicji do tej armaty). Dwa z sześciu wozów testowych poddano ponownemu przezbrojeniu i nadano im oznaczenie M48A1E2. Dostawy tak zmodyfikowanych czołgów rozpoczęły się w lutym 1963 roku. Ogółem programowi modernizacyjnemu poddano około 600 M48 należących do armii i 419 maszyn korpusu marines. Wozy napędzane silnikami AVDS-1790-2A zewnętrznie odróżniały się od maszyn M48A2 dodatkowymi filtrami powietrza i ponownie dodanymi wolnymi kołami pasowymi. Nowa wersja cechowała się także zdecydowanie zwiększonym zasięgiem działania – duże zbiorniki wewnętrzne w połączeniu z dość oszczędną jednostką napędową pozwalały przejechać około 480 km. W trakcie eksploatacji, w wyniku doświadczeń polowych, zwłaszcza wyniesionych z walk w Wietnamie, wprowadzono dalsze ulepszenia, zmieniono m.in. hamulce i system uszczelnienia wieży. Na niektórych pojazdach zamontowano także nowy przyrząd obserwacyjny dowódcy – G-305.