-
Załączniki bezpieczeństwa
Załczniki do produktuZałączniki dotyczące bezpieczeństwa produktu zawierają informacje o opakowaniu produktu i mogą dostarczać kluczowych informacji dotyczących bezpieczeństwa konkretnego produktu
-
Informacje o producencie
Informacje o producencieInformacje dotyczące produktu obejmują adres i powiązane dane producenta produktu.Very Fire
-
Osoba odpowiedzialna w UE
Osoba odpowiedzialna w UEPodmiot gospodarczy z siedzibą w UE zapewniający zgodność produktu z wymaganymi przepisami.
Very Fire BELBV350901DX IJN Aircraft Carrier Taiho DX Version 1/350
Model statku 1/350
Taihō (大鳳) (meaning Great Phoenix), was an aircraft carrier of the Imperial Japanese Navy during World War II. Possessing heavy belt armor and featuring an armored flight deck (a first for any Japanese aircraft carrier), she represented a major departure from prior Japanese aircraft carrier design and was expected to not only survive multiple bomb, torpedo, or shell hits, but also continue fighting effectively afterwards.
Built by Kawasaki at Kobe, she was laid down on 10 July 1941, launched almost two years later on 7 April 1943 and finally commissioned on 7 March 1944. She sank on 19 June 1944 during the Battle of the Philippine Sea due to explosions resulting from design flaws and poor damage control after suffering a single torpedo hit from the American submarine USS Albacore.
Taihō (大鳳) (co oznacza Wielki Feniks), był lotniskowcem Cesarskiej Marynarki Wojennej Japonii podczas II wojny światowej. Wyposażony w ciężki pas opancerzenia i opancerzony pokład lotniczy (pierwszy w historii japońskiego lotniskowca), był znaczącym odejściem od wcześniejszego projektu japońskiego lotniskowca i oczekiwano, że nie tylko przetrwa wielokrotne trafienia bombami, torpedami lub pociskami, ale także będzie kontynuował potem skutecznie walczyć.
Zbudowany przez Kawasaki w Kobe, został zwodowany 10 lipca 1941 roku, zwodowany prawie dwa lata później 7 kwietnia 1943 roku i ostatecznie oddany do służby 7 marca 1944 roku. Zatonął 19 czerwca 1944 roku podczas bitwy na Morzu Filipińskim w wyniku wybuchów wady konstrukcyjne i słaba kontrola uszkodzeń po otrzymaniu jednego trafienia torpedą z amerykańskiego okrętu podwodnego USS Albacore.