Arma Hobby 70057 P-400 Airacobra 1/72

Plastikowy model samolotu do sklejania P-400 Airacobra

Zestaw nie zawiera kleju ani farb modelarskich.

Zestaw zawiera:

• wypraski plastikowe
• żywiczny wydruk 3D – nosek kadłuba
• maski do malowania kabiny i kół
• kalkomanię z trzema wariantami oznakowania (USA)
• stalowe kulki do obciążenia nosa

Warianty malowania i oznakowania

• P-400 Airacobra „białe 13” „Wahl Eye”, 39FS/35FG, pilot Lt. Eugene A. Wahl, Port Moresby, Nowa Gwinea, lato 1942 r.
• P-400 Airacobra „białe 19”, AH736, 80FS/8FG, Turnbull Airstrip, Milne Bay 1942 r.
• P-400 Airacobra „białe 13” „Hells Bell”, BW151, 67FS/347FG, pilot Lt. Robert M. Ferguson, Guadalcanal, sierpień-listopad 1942 r.

Samolot myśliwski P-400 Airacobra

P-400 to wariant jednego z najciekawszych i najbardziej innowacyjnych myśliwców II wojny światowej: P-39 Airacobry. Konstruktorzy z firmy Bell wyposażyli Airacobrę w przednie kółko, silnik w środku ciężkości płatowca i solidne działko 37 mm. Silnik w pierwotnym założeniu był wyposażony w turbosprężarkę, zapewniającą oblatanemu wiosną 1939 roku prototypowi znakomite osiągi na dużych wysokościach. Jednak urzędnicy amerykańskiego lotnictwa woleli napęd prostszy, dostosowany do operowania na mniejszym pułapie. Wdrażanie Airacobry do produkcji seryjnej i jednostek bojowych przypadło na szybko zmieniające się okoliczności związane z wybuchem wojny w Europie, a potem na froncie wschodnim i Pacyfiku. Po pojawieniu się doskonalszych typów samolotów, ponad połowę z 9558 wyprodukowanych Cobr wysłano w ramach Lend-Lease do Związku Radzieckiego, gdzie samolot sprawdzał się doskonale: walki toczono tam na niewielkim pułapie, do jakiego Airacobra była najlepiej dostosowana. Spośród 10 czołowych sowieckich asów, połowa latała na Airacobrach.

Eksportowa wersja Airacobry powstała jeszcze przed przystąpieniem USA do wojny, na zamówienia francuskie i brytyjskie. Wyróżniała się uzbrojeniem w działko 20 mm zamiast 37 mm oraz dwunastoma rurami wydechowymi po każdej ze stron silnika. W RAF samolot otrzymał nazwę Airacobra I. Z powodu braku sprężarki okazał się za słaby do walki z Luftwaffe, więc Brytyjczycy szybko wycofali go ze służby.

Po japońskim ataku na Pearl Harbor rząd USA zarekwirował wiele z maszyn wyprodukowanych dla RAF, pozostawiając ich nietypowe wyposażenie a nawet brytyjski kamuflaż i numery seryjne. Samoloty otrzymały nazwę P-400 i zostały pilnie wysłane do walki na Południowym Pacyfiku. Także część myśliwców już dostarczonych Anglikom została przejęta przez USAAF i wykorzystana w walkach w Północnej Afryce. W późniejszym czasie wiele P-400 trafiło do ZSRR.