ICM 35479 Moskvitch-401-420 Saloon 1/35

ICM 35479 Moskvitch-401-420 Saloon 1/35

Plastikowy model do sklejania. Zestaw nie zawiera kleju ani farb.

Moskwicz 400-420 to samochód, który został wprowadzony w 1947 roku przez radzieckiego producenta Moskwicz.
Moskvitch 401 (pełne oznaczenie: Moskvitch 401-420) został wprowadzony w 1954 roku, ulepszony wariant 400-420.[11] Waży 885 kg (1951 funtów).[11] i był zasilany przez 1074 ml (65,5 CU) rzędowy czterozaworowy silnik o mocy zwiększonej z 23 KM (17 kW, 23 KM) do 26 KM (19 kW, 26 KM), [6] dzięki wyższemu współczynnikowi sprężania, 6,2:1 oraz ulepszone kolektory dolotowe i wydechowe.[12] Inne zmiany obejmowały nowy rozrusznik, dynamo, łożyska kół i hamulec ręczny.[12]

Oba modele były zewnętrznie identyczne.[11][12] Osiągał prędkość maksymalną 90 km/h (56 mph).

Wariant dostawy sedan 400-422 został przemianowany na 401-422. [6] (Jego produkcja trwała do grudnia 1956 r.) [12] Była też wersja pickup, 401-420B.[12]

Część produkcji była eksportowana m.in. do NRD i Norwegii. Produkcja zakończyła się w 1956 roku, kiedy projekt był mocno przestarzały. Prywatni użytkownicy w Norwegii potrzebowali wówczas pozwolenia dewizowego na zakup nowego importowanego samochodu. Nie dotyczyło to rosyjskich samochodów, które jako „przyjacielski gest” dostarczano w zamian za ryby.

Produkcja sedana zakończyła się 20 kwietnia 1956, kiedy to został zastąpiony przez Moskvitch 402.[12] Zbudowano 247 439, licząc zarówno 400, jak i 401.

The Moskvitch 400-420 is a car that was introduced in 1947 by the Soviet manufacturer Moskvitch.
The Moskvitch 401 (full designation: Moskvitch 401-420) was introduced in 1954, an improved variant of the 400-420.[11] It weighs 885 kg (1,951 lb).[11] and was powered by an 1,074 cc (65.5 cu in) sidevalve inline four engine, uprated from 23 hp (17 kW; 23 PS) to 26 hp (19 kW; 26 PS),[6] thanks to a higher compression ratio, of 6.2:1, and improved intake and exhaust manifolds.[12] Other changes included a new starter motor, dynamo, wheel bearings, and handbrake.[12]

Both models were externally identical.[11][12] It had a top speed of 90 km/h (56 mph).

The 400-422 sedan delivery variant was renumbered 401-422.[6] (Its production continued until December 1956.)[12] There was also a pickup version, the 401-420B.[12]

Some of the production was exported, among other countries to East Germany and Norway. Production ended in 1956, when the design was heavily outdated. Private users in Norway at the time needed a foreign exchange permit to buy a new imported car. This did not apply to Russian cars that as a "friendly gesture" were supplied in exchange for fish.

Production of the saloon ended 20 April 1956, when it was replaced by Moskvitch 402.[12] 247,439 had been built, counting both the 400 and 401.