Takom 1012 Pz.Kpfw. I Ausf.B Abwurfvorrichtung 1/16

Takom 1012 Pz.Kpfw. I Ausf.B Abwurfvorrichtung 1/16

Plastikowy model czołgu do sklejania, zestaw nie zawiera kleju ani farb.

PzKpfw I (Panzerkampfwagen I) – niemiecki czołg lekki używany w okresie II wojny światowej. Podstawowymi wersjami (niem. Ausführung) były A i B. Był to pierwszy czołg seryjnie produkowany w III Rzeszy. W latach 1934–1939 zbudowano ogółem ok. 2000 egzemplarzy. Na bazie wielu z nich powstawały potem inne pojazdy wojskowe (m.in. samobieżne działa przeciwpancerne Panzerjäger I). Czołgi PzKpfw I zostały użyte między innymi w kampanii wrześniowej i kampanii francuskiej. Produkowano także w niewielkich ilościach odmienne wersje Ausf. C i Ausf. F, natomiast wersja PzKpfw I Ausf. D została porzucona w fazie prototypu.W 1930 roku niemieckie Biuro Uzbrojenia (Waffenamt) zdecydowało podjąć prace nad konstrukcją lekkiego gąsienicowego pojazdu bojowego do zadań rozpoznawczych i transportu uzbrojenia, określonego kodowo, z uwagi na ograniczenia nałożone na armię niemiecką po I wojnie światowej przez traktat wersalski, jako Kleintraktor (mały traktor). W 1933 roku nazwę kodową projektu zmieniono na Landwirtschaftlicher Schlepper (LaS) (ciągnik rolniczy). Specyfikację pojazdu opracował wydział Biura Uzbrojenia zajmujący się pojazdami Wa.Prw.6. Szczegóły specyfikacji zakładały skonstruowanie pojazdu o parametrach:

masa: 4-7 ton
trakcja gąsienicowa
opancerzenie przeciwko broni małokalibrowej (ręcznej)
uzbrojenie w 2 karabiny maszynowe
wieża z 360° kątem ostrzału (w poziomie).
Już w 1930 roku jako wykonawcę podwozia Kleintraktor wybrano zakłady Krupp AG z Essen. Według wskazówek Biura Uzbrojenia, przy konstruowaniu podwozia wzorowano się na brytyjskich pojazdach gąsienicowych Carden-Loyd (konstrukcji inż. Cardena i Loyda z zakładów Vickers), aczkolwiek projekt powstał bez bezpośredniego dostępu do brytyjskich konstrukcji, w 1931 roku. W dalszym rozwoju pomogło badanie brytyjskiego ciągnika Carden-Loyd Light Tractor (nr VAE 393), zakupionego za pośrednictwem niemieckiej firmy i dostarczonego w styczniu 1932 roku. Prototyp podwozia został wykonany 29 lipca 1932. Od brytyjskiego pierwowzoru podwozie różniło się między innymi dodaniem jednego koła jezdnego po każdej stronie (po 5 zamiast 4) i dodaniem zewnętrznej ramy wzmacniającej. Kolejnych pięć podwozi Kleintraktor dla testów wykonano latem 1933 roku. Osobno przebiegał rozwój nadwozia. Do konstrukcji nadbudówki i wieży zdecydowano się wykorzystać projekt firmy Daimler-Benz AG z Berlina – Marienfelde.

W 1933 roku zawarto kontrakt na produkcję pierwszych 150 podwozi bez nadbudówki (tzw. ohne Aufbau), oznaczonych jako 1.seria LaS (niem. 1.Serie/LaS) i znanych pod nazwą kodową Krupp-Traktor. Z tego, 135 pojazdów zbudował Krupp w Essen, a pozostałe 15 rozdzielono po 3 między 5 innych producentów, jako produkcję próbną. Pierwsze podwozia dostarczono w styczniu 1934. Planowano wyposażenie ich w nadwozia pancerne, lecz ostatecznie ich nie otrzymały i przekształcono je w pojazdy do szkolenia kierowców. W 1934 roku, po wypowiedzeniu przez Niemcy traktatu wersalskiego), rozpoczęto produkcję seryjną czołgu pod oficjalną już nazwą Panzerkampfwagen I (MG) Ausführung A (pol. dosłownie: pancerny wóz bojowy I, uzbrojony w karabiny maszynowe, wersja A). W tym samym roku przekazano pierwsze egzemplarze Oddziałom Szkolenia Motorowego (Kraftfahrlehrkommando) w Zossen i Ohrdruf. Ostatecznie w latach 1934 – 1936 wyprodukowano 1190 czołgów PzKpfw I Ausf. A, w trzech seriach (2.Serie/LaS – 863 czołgi, 3.Serie/LaS – 152 i 4.Serie/LaS – 175 czołgów), przez 5 producentów: Grusonwerk (Krupp), MAN, Rheinmetall, Henschel i Daimler-Benz[6]. Płyty pancerne dostarczały zakłady Deutsche Edelstahlwerke. Na 1 października 1936 w armii niemieckiej było 1160 czołgów Ausf. A.