Italeri 6584 Semovente M42 da 75/34 1/35

Italeri 6584 Semovente M42 da 75/34 1/35

Plastikowy model do sklejania. Zestaw nie zawiera kleju ani farb.

Pod koniec lat 30-tych XX wieku włoska Regio Esercito (Królewska Armia Włoska) rozpoczęła wdrażanie samobieżnych dział artyleryjskich w celu zapewnienia wsparcia dla czołgów i jednostek piechoty. Semovente" 75/18 został opracowany na bazie kadłuba czołgu średniego serii "M" i wkrótce stał się najbardziej przerażającym włoskim pojazdem pancernym. Poza podstawową rolą artyleryjską, zamontowana w kazamacie haubica 75 mm okazała się bardzo skuteczną bronią przeciwpancerną, zdolną zniszczyć nawet najpotężniejsze i najlepiej opancerzone czołgi brytyjskie i amerykańskie. W czasie wojny jednak włoski Regio Esercito zażądał opracowania wersji o zwiększonych możliwościach ofensywnych. Armata 75/34, która pierwotnie była przeznaczona do roli przeciwpancernej, została zamontowana na kadłubie czołgu samobieżnego M42. Jego pierwsze egzemplarze trafiły do armii włoskiej wiosną 1943 roku. W wyniku skutecznego działania operacyjnego, była ona również używana przez niemieckie bataliony przeciwpancerne po rozejmie we wrześniu 1943 roku.

At the end of the 1930’s the Italian Regio Esercito (Royal Italian Army) began to deploy self-propelled artillery guns to provide support for tanks and infantry units. The ‘Semovente’ 75/18 was developed on the back of the ‘M’ series medium tank hull and soon became the most feared Italian armored vehicle. In addition to its primary artillery role, the 75mm howitzer installed in the casemate proved to be a highly effective anti-tank weapon, capable of destroying even the most powerful and heavily armored British and American tanks. During the war however, the Italian Regio Esercito requested the development of a version with increased offensive capability. The 75/34 cannon which was originally designed for an anti-tank role, was fitted to the hull of the M42 self-propelled tank. The initial units of which, were distributed to the Italian Army in the spring of 1943. As a result of its effective operational performance, it was also used by German anti-tank battalions after the armistice in September 1943.