Fujimi 431369 IJN Destroyer Shiratsuyu-class 10pcs. 1/700

Fujimi 431369 IJN Destroyer Shiratsuyu-class 10pcs. 1/700

Shiratsuyu (jap. Lśniąca Rosa) był japońskim niszczycielem pod którego stępkę położono w 1933 r., wodowano w kwietniu 1935 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej we wrześniu 1936 roku. Długość okrętu w chwili wodowania wynosiła 107,5  m, szerokość 9,9 m, a faktyczna wyporność pełna – 1.700 ton. Prędkość maksymalna niszczyciela Shiratsuyu dochodziła do 34 węzłów. Główne uzbrojenie w momencie wodowania stanowiło 5 dział 127 mm w dwóch podwójnych i jednej pojedynczej wieży, a uzbrojenie dodatkowe to 2 karabiny maszynowe kal. 13 mm, miotacze bomb głębinowych oraz osiem wyrzutni torpedowych kal. 610 mm. z ośmioma torpedami zapasowymi.

Shiratsuyu był pierwszym niszczycielem typu o tej samej nazwie – tj. Shiratsuyu. Jednostki tego typu powstały z poszanowaniem limitów wyporności narzucanych na rząd w Tokio przez międzynarodowe traktaty rozbrojeniowe, zwłaszcza traktat londyński z 1930 roku. Jednostki tego typu stanowiły w istocie modyfikację okrętów klasy Hatsuharu – jednocześnie oznaczały chwilowe wycofanie się floty japońskiej z budowy wielkich niszczycieli pokroju typu Fubuki. W stosunku do typu Hatsuharu, jednostki typy Shiratsuyu różniły się znacznie poprawioną statecznością, węższym kadłubem i mniejszą wypornością. Zachowano  to samo uzbrojenie artyleryjskie, ale wzmocniono uzbrojenie torpedowe. Piętą achillesową okazało się bardzo słabe uzbrojenie przeciwlotnicze, które w toku wojny na Pacyfiku nieustannie modernizowano i wzmacniano. Niszczyciel Shiratsuyu swój szlak bojowy w czasie II wojny światowej rozpoczął w mało efektowny sposób: w grudniu 1941 roku pełnił rolę osłony japońskich okrętów linowych na wodach macierzystych, a na początku 1942 r. eskortował konwoje pomiędzy Japonią a Tajwanem. Jednak już w maju tego roku - 1942 – wziął udział w bitwie na Morzu Koralowym, a w czerwcu – w bitwie o Midway. W obu przypadkach stanowił element osłony japońskich lotniskowców. Następnie, w okresie od sierpnia 1942 do lutego 1943 r. brał udział w walkach w rejonie Guadalcanal stanowiąc element tzw. Tokyo Express. W listopadzie 1943 r. walczył w bitwie w Zatoce Cesarzowej Augusty, gdzie odniósł uszkodzenia w wyniku kolizji z niszczycielem Samidare. Shiratsuyu zatonął 15 czerwca 1944 roku w wyniku zderzenia z zaopatrzeniowcem „Seiyo Maru”.