Hasegawa 02357 E7K1 Type 94 Model 1 Reconnaissance Seaplane & E13A1 Type Zero 1/72
Plastikowy zestaw dwóch samolotów do sklejania. Nie zawiera kleju ani farb.
Kawanishi E7K (amerykańskie oznaczenie kodowe – Alf) – japoński wodnosamolot zwiadowczy z okresu międzywojennego i II wojny światowej. W 1932 roku dowództwo lotnictwa japońskiej marynarki wojennej ogłosiło wymagania 7-shi wodnosamolotu zwiadowczego, na podstawie których projekty opracowała wytwórnia Aichi (oznaczony jako AB-6) i wytwórnia Kawanishi (oznaczony jako Model J). Prototyp wodnosamolotu wytwórni Kawanishi został oblatany w dniu 6 lutego 1933 roku i okazał się lepszy od wodnosamolotu AB-6.
W 1933 roku na zamówienie dowództwa lotnictwa marynarki wojennej rozpoczęto produkcję seryjną wodnosamolotu, który otrzymał oznaczenie E7K. Był on napędzany silnikiem rzędowym, chłodzonym cieczą Hiro Type 91. Po wyprodukowaniu 183 samolotów do produkcji seryjnej wprowadzono nową jego wersję oznaczoną jako E7K2. W nowej wersji zastosowano silnik gwiazdowy o większej mocy, co poprawiło osiągi samolotu. Także zmieniły się niektóre wymiary.
Produkcja seryjna samolotu E7K trwała do 1941 roku i łącznie zbudowano 530 wodnosamolotów. Wodnosamoloty były budowane w zakładach Kawanishi Kokuki K. K. w Naruo (183 w wersji E7K1 i 347 w wersji E7K2) oraz w zakładach Nippon Hikoki K. K. w Tomioka (57 samolotów obu wersji).
The Kawanishi E7K was a Japanese 1930s three-seat reconnaissance seaplane. It was allocated the reporting name Alf by the Allies of World War II.
In 1932 the Imperial Japanese Navy requested the Kawanishi Aircraft Company to produce a replacement for the company's Kawanishi E5K. The resulting design, designated the Kawanishi E7K1, was an equal span biplane powered by a 462 kW (620 hp) Hiro Type 91 W-12 liquid-cooled inline engine. The first aircraft flew on 6 February 1933 and was handed over to the navy for trials three months later. It was flown in competition with the Aichi AB-6 which was designed to meet the same 7-Shi requirement.[1] The E7K1 was ordered into production as the Navy Type 94 Reconnaissance Seaplane and entered service in early 1935. It became a popular aircraft, but was hindered by the unreliability of the Hiro engine. Later production E7K1s were fitted with a more powerful version of the Hiro 91, but this did not improve the reliability. In 1938 Kawanishi developed an improved E7K2 with a Mitsubishi Zuisei 11 radial engine, it first flew in August 1938 and was ordered by the Navy as the Navy Type 94 Reconnaissance Seaplane Model 2. The earlier E7K1 was renamed to Navy Type 94 Reconnaissance Seaplane Model 1.
E13A1 Type Zero - Aichi E13A (w kodzie alianckim: Jake) – japoński trzymiejscowy wodnosamolot rozpoznawczy. Produkowany od 1940 roku przez Aichi Tokei Denki Kabushiki Kaisha
The Aichi E13A (Allied reporting name: "Jake") was a long-range reconnaissance seaplane used by the Imperial Japanese Navy (IJN) from 1941 to 1945. Numerically the most important floatplane of the IJN, it could carry a crew of three and a bombload of 250 kg (550 lb). The Navy designation was "Navy Type Zero